De OV-chipkaart in de praktijk

Een lid van het OV-Consumentenplatform Drenthe, alsmedevice-voorzitter van de OSOG en vertegenwoordiger van Viziris deelt zijn ervaringen visueel gehandicapte met u.

In de grote kerk in Emmen is een middag georganiseerd waaraan het OV-bureau, Qbuzz en Gemeente Emmen medewerking verleenden. Er was zelfs een lijndienstbus aanwezig met chip apparatuur zodat een ieder zelf kon zien hoe het in de praktijk gaat. Qbuzz zorgde voor een goede voorlichting middels folders en zelfs een aantal personen die veel vragen konden beantwoorden. Het OV bureau gaf een uitstekende presentatie middels een groot scherm en na de pauze konden de vragen worden gesteld.

Erg jammer, zo blijkt ook tijdens de presentatie, dat de NS zijn zaakjes nog steeds niet goed voor elkaar schijnt te hebben, waardoor er veel vragen over de trein werden gesteld. Dit vanwege de vele kaart soorten en abbonnementen die NS heeft. Misschien hadden we er goed aangedaan ook NS hierbij uit te nodigen, wat als tip voor andere organisaties kan dienen.

Wat opviel is dat er weinig of geen jongeren aanwezig waren, terwijl ongeveer 100 bezoekers de middag hebben bezocht. Daarnaast blijkt gewoon dat veel ouderen niet kunnen omgaan met een computer, en niet goed weten hoe anders ze in het bezit kunnen komen van een OV-chipkaart en die daadwerkelijk ergens kunnen activeren en opladen. Ook kwamen er veel vragen over het verschil tussen een persoonlijke en een anonieme kaart.

Het valt op dat er heel weinig juiste goede voorlichting gegeven wordt voor mensen met eenvisuele handicap. Het is onmogelijk zelfstandig zaken te regelen. Zo is het na ontvangst van een OV-chipkaart de bedoeling de kaart automatisch op te laten laden door deze zelfstandig bij een oplaadpunt te activeren. Hiervooer heb je als visueel gehandicapte hulp nodig. Dat betekende dat ik iemand van Veiligheidzorg Drenthe achter een loket aantrof die mij kende en bereid was mij bij de arm te mee te nemen naar buiten. Veel Prive informatie in de openlucht bij NS station Emmen doorgeven aan een vreemde om het saldo op de kaart zetten is niet alleen te doen, dus moet ik mijn pincode noemen. Ik vind dit niet goed zoals het systeem nu werkt om een OV-chipkaart in gebruik te nemen. Ik heb echt het gevoel dat de uitvoerders van dit systeem tegen lage kosten zonder een servicepunt waar je volledig geholpen kan worden (eventueel op afspraak) om dit soort zaken goed te regelen. Je moet als visueel gehandicapte of mensen die drempelvrees hebben de mogelijkheid geven in een vertrouwde omgeving te hulp te schieten. Zo weet ik dat er een Viziriskaart voor 10,00 euro te verkrijgen is, maar wanneer je een enkele keer met de bus reist is dat bedrag per maand misschien voor sommige mensen al te veel. Wanneer je gaat bellen voor informatie over de OV-chipkaart krijg je al snel te horen dat je naar een servicepunt moet gaan. Wanneer je later nog eens belt verwijzen ze je door naar de website. Ook zijn organisaties heel goed in formulieren sturen die ingevuld moeten worden. Dit is niet geschikt voor een visueel gehandicapte die geen partner heeft . Terwijl veel mensen bang zijn om met een onbekende bij een oplaadpunt het saldo op te waarderen.

De middag in het centrum van Emmen in de grote kerk was ondanks het gemis van de NS een succes te noemen. Tot slot zou ik tot al die burgers die nog steeds niet weten hoe de OV-chipkaart in werking gezet kan worden willen zeggen: blijf bellen, loop een servicepunt binnen en stel uw vraag. Leg uit dat u hulp nodig heeft en reken er op dat het goed zal komen.